Palec.
Kciuk prawy.
Zwyczajny, bo jest.
Ten od pisania i przekładania paciorków,
od trzymania łyżki i stukania co słychać.
Niedoceniony.
Zraniony wyrasta na bezcennego.
Ja sobie od wczoraj nie muszę wyobrażać - przytrzasnęły mi go samozamykające się drzwi, jak mówiłam znajomej dzień dobry. Gapa ze mnie ;) A kciuk boli. Mam za swoje, nie doceniałam jego obecności. Jak i wielu innych nie doceniam, jak słusznie zauważyłaś, a warto nosić w sercu wdzięczność.
Ale mimo wszystko i bez niego można funkcjonować na szczęście :) Kiedyś myślałam inaczej a teraz mówię, że się da funkcjonować bez :D Najpierw długa droga nauki i często wiele nerwów, ale opłaca się, gdyż okazuje się, że dla człowieka nie ba barier i jeśli się chce można wszystko :) Pozdrawiam :)
Czytałam o takich bohaterach, którzy nie tylko bez kciuka funkcjonują. Podziwiam i domyślam się, że trzeba przejść daleką drogę, by pogodzić się i dawać radę w nowej sytuacji. Chylę czoło.
zapewniam że to nie bohaterowie tylko zwykli ludzie ;) droga jest ciężka i trudna ale razem jak się gdzie jest łatwiej... a jak ludzie akceptują i nie patrzą jak na... tu lepiej przemilczeć to można wszystko... dla mnie pięknem i siłą jest Jasiek Mela choć filmu nie widziałam
Oj to mam nadzieję że już lepiej z kciukiem :) Bo to tak jest "..szlachetne zdrowie nikt się nie dowie jako smakujesz ..." itd chyba jakoś tak to było :)
wiesz.... wyobraziłam sobie życie bez prawego kciuka...
OdpowiedzUsuńiluż jeszcze 'elementów' wpisanych w codzienność nie doceniamy
Ja sobie od wczoraj nie muszę wyobrażać - przytrzasnęły mi go samozamykające się drzwi, jak mówiłam znajomej dzień dobry. Gapa ze mnie ;) A kciuk boli.
UsuńMam za swoje, nie doceniałam jego obecności. Jak i wielu innych nie doceniam, jak słusznie zauważyłaś, a warto nosić w sercu wdzięczność.
wiedziałam, że z niczego się ten post nie wziął...i chyba miałam znacznie gorsze wizje w wyobraźni, mimo wszystko: uffff... :)
UsuńOj nie doceniamy...
UsuńBiedna Ruda Dama!!
Dobrze, że Cioci wyobraźnia zawiodła :)
Dobrze, że zawiodła :) I dobrze, że choć cały siny nadal ze mną jest :)
UsuńKciuk, taki dziwny palec...
OdpowiedzUsuńKoniecznie potrzebny, zapewniam ;)
UsuńAle mimo wszystko i bez niego można funkcjonować na szczęście :)
OdpowiedzUsuńKiedyś myślałam inaczej a teraz mówię, że się da funkcjonować bez :D
Najpierw długa droga nauki i często wiele nerwów, ale opłaca się, gdyż okazuje się, że dla człowieka nie ba barier i jeśli się chce można wszystko :)
Pozdrawiam :)
Czytałam o takich bohaterach, którzy nie tylko bez kciuka funkcjonują. Podziwiam i domyślam się, że trzeba przejść daleką drogę, by pogodzić się i dawać radę w nowej sytuacji.
UsuńChylę czoło.
zapewniam
Usuńże to nie bohaterowie tylko zwykli ludzie ;)
droga jest ciężka i trudna ale razem jak się gdzie jest łatwiej...
a jak ludzie akceptują i nie patrzą jak na... tu lepiej przemilczeć to
można wszystko... dla mnie pięknem i siłą jest Jasiek Mela choć filmu
nie widziałam
Zwykli ludzie, którzy jednak przez swoją postawę przyjęcia nowego siebie i pójścia dalej z podniesionym czołem stają się bohaterami codzienności.
UsuńOj to mam nadzieję że już lepiej z kciukiem :)
OdpowiedzUsuńBo to tak jest "..szlachetne zdrowie nikt się nie dowie jako smakujesz ..." itd chyba jakoś tak to było :)
Cały czas chodził mi po głowie ten sztandarowy cytat ;)
UsuńKciuk mniej boli, ale paznokieć będzie schodził - taki nieprzyjemny temat, więc milknę już.