Wszystko wymaga czasu, i jest podobne do człowieka, pokazuje jak żyć, że wszystko w przyrodzie jest potrzebne ( tak jak każde doświadczenie dla człowieka), że pomimo rośnie wyżej i wyżej.... I my powinniśmy dążyć by być lepszymi! Dziękuję, za tą refleksje Ruda Damo, za naukę! Dobrze, że Jesteś :*
Ziarnko gdy się je wsieje w ziemię. Zasiane wyrasta i staje większe. Wypuszcza wielkie korzenie i gałęzie! I rośnie wbrew wszystkiemu, choć czasem ma chwile zawahania! To jednak na samym końcu owocuje :) To tak jak z człowiekiem rodzi się później wzrasta a na końcu wydaje owoc! Chyba dlatego zawsze lubiłam zasiewać tam gdzie się tylko da i oglądać jak kiełkuje a później wzrasta i latem zrywać owoce! Coś w tym jest takiego niesamowitego, że za każdym razem zadziwia i zachwyca na nowo i nie mogę się doczekać kolejnego etapu ! Pozdrawiam :* <3
ja też w nowym nastroju pełnym nadziei :) a wzruszasz kochana to TY NAS .... przepięknymi obrazami i tekstami idealnie wpasującymi się w ich charakter... dziękuję :***
I wyda...bo choć małe, mrożone, moczone, suszone...ma w sobie siłę jakiej nikt by się nie spodziewał.
OdpowiedzUsuńpodobnie wyglądało u mojego dziadka za domem ....
OdpowiedzUsuńa ziarno jest wytrwałe... więc wyda plon... w odpowiednim czasie :) :***
... w swoim czasie, potrzebuje czasu. Jest silne i nigdy się nie poddaje, więc będzie rósł ku górze, prosto do ukochanego nieba :)
UsuńWszystko wymaga czasu, i jest podobne do człowieka, pokazuje jak żyć, że wszystko w przyrodzie jest potrzebne ( tak jak każde doświadczenie dla człowieka), że pomimo rośnie wyżej i wyżej.... I my powinniśmy dążyć by być lepszymi!
UsuńDziękuję, za tą refleksje Ruda Damo, za naukę!
Dobrze, że Jesteś :*
Ziarnko gdy się je wsieje w ziemię. Zasiane wyrasta i staje większe. Wypuszcza wielkie korzenie i gałęzie!
OdpowiedzUsuńI rośnie wbrew wszystkiemu, choć czasem ma chwile zawahania!
To jednak na samym końcu owocuje :)
To tak jak z człowiekiem rodzi się później wzrasta a na końcu wydaje owoc!
Chyba dlatego zawsze lubiłam zasiewać tam gdzie się tylko da i oglądać jak kiełkuje a później wzrasta i latem zrywać owoce!
Coś w tym jest takiego niesamowitego, że za każdym razem zadziwia i zachwyca na nowo i nie mogę się doczekać kolejnego etapu !
Pozdrawiam :* <3
Piękny obraz. Z ziarna wysianego jesienią z pewnością będzie chleb. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńWiatraki na horyzoncie czekają na to ziarno...
OdpowiedzUsuńDobrej niedzieli, Ruda Damo :)
Jak ja kocham widok wschodzącego zboża, ta obłędna, wesoła zieleń :)
OdpowiedzUsuńdomyślam się Seledino :)
UsuńWyobraźcie sobie, że się wzruszyłam czytając komentarze :) Przez Waszą nadzieję na obfity plon ;)
OdpowiedzUsuńDobrego poniedziałku :)
a ja dziś opóźniona, ale też przy nadziei :D
Usuńja też w nowym nastroju pełnym nadziei :)
Usuńa wzruszasz kochana to TY NAS .... przepięknymi obrazami i tekstami idealnie wpasującymi się w ich charakter... dziękuję :***
eNNko - można gratulować znaczy się :DDD
Usuńemko - dziękuję :* i cieszę się z nowego nastroju :)
A mnie się od razu skojarzyło bardzo poważnie - ziarno musi obumrzeć, aby wydać plon.
OdpowiedzUsuńSerdecznosci.
bo taka jest prawda i biologiczna i duchowa...
UsuńTo pole to prawie nasza osla laczka ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam z Podhala!
Oddychacie mocno Podhalańskim powietrzem :)
UsuńPięknie ujęte w słowach... Dziękuję za odwiedziny :)
OdpowiedzUsuńJa również dziękuję, a u Ciebie będę się wpatrywać w Twoje fotografie :)
Usuń